ندای تجن- محمد حسن آصفري، نماينده مجلس بعد از گزارش وزير اقتصاد درباره وضعيت بورس درخواست تذكر مي‌دهد و سپس خطاب به وزير مي‌گويد: آقاي خاندوزي، شما زماني كه وزير اقتصاد نبوديد مدام توئيت مي‌زديد كه اگر فلان اتفاقات رخ دهد، مشكل بورس حل مي‌شود. پس الآن كه وزير اقتصاد شديد بسم‌‌الله، توئيت‌هاي گذشته خود را عملياتي كنيد…
نگارنده سخنان يكي از كانديداهاي محترم رياست جمهوري را نيز به ياد مي‌آورد كه معتقد بود مي‌شود دو ماهه بورس را از اين وضعيت نجات داد. حالا ايشان هم معاون رئيس‌‌جمهوري شده‌اند و در دولت هستند. معاون اقتصادي جناب رئيسي هم كه كانديدا بودند از ضرورت وضعيت بورس و اينكه اگر عهده‌دار كابينه شوند به آن سر و سامان مناسبي خواهند داد سخن گفتند. بسياري از مقامات فعلي و منتقدان قبلي نيز… همه اينها را اگر در كنار سخنان و وعده‌هاي خود جناب رئيسي بگذاريم البته به يك سوال كليدي مي‌رسيم: پس چي شد؟
قدر مسلم همه اين عزيزان، نه قصد فريب افكار عمومي را داشتند و نه مي‌خواستند به اصطلاح وعده سرخرمن بدهند تا اميد واهي ايجاد كنند و نه حال، يك گوشه نشسته و وعده‌ها را فراموش كرده و به ميز قدرت چسبيده‌اند. حتماً دغدغه عمل به وعده را دارند و فكر و حتي بعضاً عمل هم كرده و مي‌كنند اما در مرحله اخير با واقعيت‌هايي روبرو شده‌اند كه فقط در مقام اجرا خود را نشان مي‌دهد. به زبان ساده مسأله آنقدرها هم كه دوستان گمان داشته‌اند ساده نبوده و نيست و در نقد گذشته هم گاه ره افراط پيموده‌اند و در مواردي بايد حلاليت بطلبند اگر گمان كرده‌اند كه دولتمردان گذشته قصد خيانت داشته وكاري جز خطا نكرده‌اند!
ابداً، بحث تبرئه عملكرد دولت گذشته نيست كه در همين ستون و در همان دوران و در برهه‌هاي مختلف زماني در نقد روش‌ها و عملكردهاي دولتمردان وقت به گواه مقالات منتشره ده‌ها يادداشت نگاشته آمد، بلكه بحث بر سر ضرورت تعطيل كردن دعواهاي حزبي و جناحي، رعايت انصاف هم در نقد و هم در داوري و خلاصه ضرورت دستيابي به يك اجماع نخبگاني براي خروج از شرايطي است كه تقريباً در همه دولت‌ها به دليل فقدان نگاه اعتدالي و علمي و بي‌طرفانه و همدلي و تحمل و قبول گفتمان علمي و پرهيز از اتهام زني و طرد و حذف و لجاج بر سر رأي و نظر شخصي و جناحي؛ جامعه و نظام و حاكميت و كشور را از دستيابي به بهترين سازوكارها و راه‌حل‌ها براي برون رفت از مشكلات محروم كرده است.
اين كه گمان كنيم همه مشكلات كشور، روحاني و ظريف و همتي و… بوده‌‌اند و با رفتن آنها و گماردن افراد ديگري به جاي آنان مي‌توان همه مشكلات را حل كرد يا صرفاً احمدي نژاد و دولت او يا خاتمي و تيم او… و با سخت‌گيري شوراي نگهبان و تنگ‌تر كردن قيف تأييد صلاحيت، كل مشكل قانون گذاري و تصميم‌گيري و تصميم‌سازي را مي‌توان به سامان رساند يا چنين تصور كنيم كه با حذف و طرد تمامي منتقدان و مخالفان حزبي و گروهي و فكري در عرض دو ماه يا دو سال مي‌توان دولت و حكومت تراز جمهوري اسلامي و انقلاب پديد آورد و فاتحه تمامي مشكلات را خواند، تصوّري سخت باطل است. در حال حاضر حتي خود رئيس جمهوري محترم كه سعي دارد كمتر شوخ گذشته و دولت گذشته پيش چشم آورد و مي‌خواهد روشن‌تر نگاه به آينده داشته باشد به راستي اذعان دارد كه چاره‌اي جز انجام اصلاحات ساختاري و تغيير ريل وجود ندارد و همه مي‌دانيم كه اين اصلاحات بنيادين به يك جرّاحي سخت كه كم عارضه هم نيست به است و براي توفيق در اين جرّاحي اقتصادي، همراهي كل اندام جامعه لازم و ضروري است. يعني اين جرّاحي به سرمايه اجتماعي فراوان نياز دارد و براي تقويت و توان افزايي اين سرمايه به بالاترين سطح مشاركت و استفاده از تمامي ظرفيت‌هاي كشور به‌ويژه ظرفيت نخبگاني مملكت كه كم هم نيست نيازمنديم. اينكه گمان كنيم همه خوبي‌ها و فضيلت‌ها فقط در ما جمع است و فقط ماييم كه همه چيز مي‌دانيم و نيّت پاك و عشق واقعي به پيشرفت و رستگاري ملك و ملّت داريم و بقيه خائن و جاسوس و وطن‌فروش، خيالي عبث بيش نيست.
دوستان، نه مشكل بورس را مي‌شود دو ماهه حلّ كرد و نه اصلاحات ساختاري در اقتصاد به اين سادگي‌هاست كه بتوان آن را با يك دست و با ظرفيّت يك جريان و يك گروه و يك تشكل و يك انديشه و با چند رفرم و مصوّبه نمايشي و بدون ايجاد بسترهاي اقناعي و نگاه جامع‌‌نگر و همه‌جانبه و همراهي جامعه و بدون درك و فهم ابعاد مسأله و آمادگي براي قبول هزينه‌هاي آن و برنامه‌ريزي علمي و منطقي و مدبّرانه براي به حداقل رساندن آثار و تبعات آن به فرجام رساند. حال با هماهنگي مناسبي كه بين قواي كشور در بالاترين سطح حاكميّت به وجود آمده و با اجماعي كه بر سر ضرورت انجام اصلاحات ساختاري و تغيير ريل شاهديم، ظرفيّت بسيار خوبي براي خروج از بحران اقتصادي فراهم آمده است كه لازم است اما كافي نيست. براي توفيق و تحقّق اهداف، نيازمند همدلي، همراهي، تدبير و علم براي بهترين برنامه‌ريزي و مطلوب‌ترين نسخه با استفاده از تمامي ظرفيّت علمي و مديريتي كشور از يك‌طرف و وحدت كلمه، افزايش اعتماد عمومي و همراهي همه آحاد ملّت و پرهيز از افراط‌گرايي، نفرت پراكني و يكجانبه‌نگري از طرف ديگر هستيم.
- منبع خبر : روزنامه اطلاعات
