به گزارش ندای تجن- چند ماهی است که محور گفت‌وگوهای رسانه‌ای و خطابه‌ای مسئله حجاب شده است و تلاش می‌شود این معضل رفتاری، حاصل نشر تبلیغات ضد انقلاب و ایادی رسانه‌ای داخلی آنها تبیین گردد…
اول می‌خواهم بدانم چرا به کوتاهی و ناتوانی مدیران تصمیم ساز در حوزه رسانه‌های برخط و مکتوب، دیداری و شنیداری هیچ اشاره ای نمی شود و نسبت به کنار رفتن آنها و تغییر نگاه جامع به حوزه رسانه و اهالی رسانه نمی شود؟
چرا مشکلات عدیده اقتصادی اجتماعی و… را در پشت حجاب بی پاسخ رها کرده و انگار نه انگار یکی از عوامل اصلی بی‌توجهی به حجاب همین اقتصاد بیمار و تنگتر شدن سفره های خانه است…
ادعا می کنید در راه تحقق شعار سال ۱۴۰۲ ( مهار تورم و افزایش تولید) گام برمی دارید حال آنکه نزدیک سی درصد اجاره بهاء املاک دولتی افزایش یافته و عنوان می نمایید قیمت توسط کارشناس رسمی تعیین شده است. لطفاً موجرین دولتی با چه معیاری می خواهند تورم را مهار کنند وقتی خودشان بر کوره تورم هیزم می ریزند؟ چرا سیستم موجرین دولتی برای حمایت از مستأجران خود کاهش مبلغ اجاره ندارند؟
جالب است خود دولت مدعی شناسایی خانه‌های خالی است اما خودش افزایش اجاره می نماید. و تازه مدعی مهار تورم هم می باشد. دولت با شعار فقرزدایی و محرومیت زدایی بر مسند کار آمد و مدعی دولت انقلابی ولایی شد لیک لطفاً بگویید در عمل کدام فقرزدایی و محرومیت زدایی را تحقق عینی نه ویترینی انجام داده اید!؟
مرغ کیلویی بیست و پنج هزار تومان بازار آزاد را امروز باید نزدیک هفتاد و دو هزار تومان تهیه کرد آیا این فقرزدایی شما است!؟ کرایه خانه معمولی دو خوابه ۷۵۰ هزار تومانی در ماه را امروز باید سه و نیم میلیون تومان پرداخت کرد البته در شهرستان های کوچک، آیا این تحقق محرومیت زدایی شما است!؟
هزینه درمان و تهیه دارو که مثنوی یکصد من کاغذ است، اختلاس هنوز بیداد می کند، آقایان مشکل داشتن روسری و نداشتن روسری نیست بوالله مشکل از تظاهر به انقلابی ولایی بودن‌ها است… مشکل از زیاده خواهی افرادیست که کارشان شهر الف است و زندگی خانواده در کشور ایکس … وقتی مدیری شهر و کشور خودش را لایق زندگی خانواده خود نمی داند، چگونه می تواند فقر و محرومیت را از میان بردارد!؟
ادامه دارد
بهزاد مختاری
