به گزارش ندای تجن به نقل از خبرنگار ایران تئاتر در مازندران، بهزاد مختاری متولد ۱۳۴۵ در شهر تهران، که کار تئاتر را از کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان میدان راه‌آهن در سال ۵۴ آغاز کرد و سال ۱۳۶۲ در شهر رویان نمایش «خیال‌بافی‌های سردار قادسیه» را روی صحنه آورد که اولین کار نمایشی در شهر رویان پس از انقلاب اسلامی بود. او جزء اولین نویسنده و کارگردانان شهرستان نوراست که به‌صورت مستقل با تعدادی جوان نمایش «خورشید شکسته» را در سومین جشنواره تئاتر استان شهر گرگان سال ۱۳۷۰ اجرا کردند. مختاری اولین هنرمند نوری عضو اولین هیئت‌رئیسه انجمن نمایش استان مازندران و همچنین اولین خبرنگار افتخاری نشریه پانزده روز تئاتر و مجله نمایش در شهرستان نور و نماینده انجمن نمایش نور و رویان در اولین کنگره تئاتر کشور نیز بوده است.
او به‌نوعی اولین زوج هنری شهرستان نور به همراه مهناز احمدزاده را ساخته بود و اولین گروه تئاتر جوان در شهرستان نور را نیز تشکیل داد. از سال ۱۳۶۲ تاکنون تقریباً با چهار نسل هنرمند شهرستان نور کارکرده است و خیلی از جوانان تئاتر نور که امروز خودشان از اساتید هنر‌های نمایشی هستند شاگرد او بوده‌اند و یا با نمایشنامه‌هایش به عرصه هنر معرفی‌شده‌اند.
مختاری شاگرد اساتیدی چون: زنده‌یاد استاد هوشنگ مختاری، زنده‌یاد استاد بهمن کلانی، زنده‌یاد استاد هادی مرزبان، زنده‌یاد استاد ابراهیم‌آبادی، زنده‌یاد استاد ریحان عزتی، زنده‌یاد استاد محمدعلی روستا، استاد دکتر حسن دولت‌آبادی و… بوده است و بیش از ۳۵ نمایش طی این سال‌ها روی صحنه آورده که نویسنده اکثر آن‌ها خودش بوده است و در شهر‌های رویان، نور، چمستان، بلده، گرگان، ساری، قائم‌شهر، نوشهر، چالوس، تنکابن، رامسر، تهران، هشتگرد، طالقان و… نمایش اجرا کرده است.
در آستانه برگزاری هفته تئاتر استان مازندران از تاریخ ۲۲ لغایت ۲۸ اردیبهشت سال جاری، با بهزاد مختاری از پیشکسوتان تئاتر استان و شهرستان نور گفت‌وگویی را انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید:
سیر تحول و توسعه تئاتر را از زمانی که در رأس امور انجمن نمایش استان بوده‌اید تا به اکنون، چگونه ارزیابی می‌کنید؟
روزی که به‌اتفاق اساتید نمایش آقایان: صفرعلی اوجانی، عباس ابوالحسنی، امیر امیرنیا و افشین رشیدی در اولین هیئت‌رئیسه انجمن نمایش استان مازندران انتخاب شدیم و جلسه تشکیل دادیم قرار شد اقدام به تدوین برنامه یک‌ساله جهت تئاتر مازندران کنیم. پس از چند جلسه و نهایتاً تقویمی جامع آماده شد که مدیرکل وقت، دکتر امامزاده متحیر از ریزبینی و کارشناسی دقیق این برنامه شد. اما متأسفانه تحولات عجیب‌وغریب باعث شد آن انجمن ر‌ها شود. لیک در دوره جدید تشکیل انجمن نمایش استان روند تحولی خوبی را شاهد بوده‌ام و‌ایمان دارم این روند نتیجه‌بخش خواهد بود.
با توجه به برگزاری هفته تئاتر مازندران برای نخستین بار، به نظر شما این رویداد چه نقشی در رشد و تعالی تئاتر استان می‌تواند داشته باشد؟
قطعاً اقدامی شایسته و تأثیرگذار خواهد بود. زیرا به‌صورت متمرکز به کل استان می‌گوییم ما خانواده بزرگ و مانای تئاتر فاخر هستیم و این امر باعث اعتماد و پشتوانه سازی خواهد شد. همچنین خانواده‌ها و جوانان متوجه جایگاه رفیع هنر‌های نمایشی خواهند شد و ضمناً می‌توان با یک برنامه‌ریزی حامیان مالی استانی و شهرستانی را جهت حمایت از تولید تئاتر فاخر و حمایت از نویسندگان بومی به‌سوی تئاتر سوق داد.
به‌زودی عملیات اجرایی تدوین و چاپ کتاب تاریخ شفاهی تئاتر مازندران آغاز خواهد شد. نظرتان در مورد این رویداد چیست؟
قطعاً یکی از ماندگارترین اتفاقات تاریخ تئاتر مازندران رقم خواهد خورد و باید دست تک‌تک هیئت‌مدیره انجمن نمایش استان مازندران را ببوسم که با این حرکت ارزشمند به‌نوعی تاریخ شفاهی هنر نمایش مازندران را مکتوب می‌نمایند.
جایگاه پیشکسوتان در تئاتر استان چگونه تعریف‌شده است؟
پیشکسوت یعنی پشتوانه، یعنی هویت، یعنی احترام و‌امید، وقتی جایگاه پیشکسوتان را می‌توان درست تعریف کرد که از آن‌ها حداقل به‌عنوان مشاور در برنامه‌ریزی‌ها و نمایش‌های در حال اجرا استفاده نمود .این امر سبب می‌شود تا پیوند باشکوه نسل گذشته با نسل حاضر رقم بخورد و این می‌تواند آغازی برای تمرین به‌کارگیری تجربه با علم و نیروی جوانی با اندرز‌های پیری باشد. در یک جمله، پیشکسوت چراغ راه در تاریکی است.
وضعیت تئاتر در شهرستان نور چگونه است و چالش‌ها و کمبود‌های آن را در چه مواردی می‌بینید؟
تئاتر در شهرستان نور را به چهار دوره تقسیم می‌کنم:
الف_، دوران فعالیت زنده‌یاد استاد بهمن کلانی
ب_ دوران ریاست زنده‌یاد اسناد هوشنگ مختاری
ج_ دوران ریاست زنده‌یاد استاد ریحان عزتی
د_ دوران پس‌ازاین سه استاد فقید
البته چون بحث کاملاً تخصصی و طولانی خواهد شد فقط به اوضاع امروز می‌پردازم که جوانان شایسته چون: استاد رضا غلامی، یوسف ابراهیمی، مهدی نصرالله‌زاده، ایمان تیموری، مسعود کوزه‌گر و… بارقه های‌امید و بازگشت به دوران طلایی تئاتر شهرستان را رقم خواهند زد.
و سخن آخر؟
اجازه ندهید هرکسی با یکی دو تا نمایش که بازی و اجرا کرد بیاید و کارگردانی کند. اعتقاددارم ما باید ضمن حمایت میدانی از گروه‌های نمایشی و در رأس آن‌ها انجمن نمایش، به تازه‌کارها اول اجازه دهیم به‌صورت کارگاهی کار کنند و اثرشان را فقط اهالی هنر ببینند و بعد از کسب دانش و تجربه وارد عرصه اجرای عمومی شوند. مطلب بعدی اینکه از نویسندگان بومی به‌ویژه جوانان حمایت جدی صورت پذیرد تا در حوزه ادبیات نمایشی دچار کاستی متن نشویم. لازم است آموزش را درست و دقیق دنبال کنیم و ورکشاپ‌های بازیگری و کارگردانی و… را با جدیت پیگیر باشیم.
