به گزارش ندای تجن- انسان همیشه تصویرگر بوده است. نقوش روی دیواره غارها بخوبی حس تصویرگری انسان را ترویج می کند_ هرچند این نقوش را پایه گذاری اولیه داستان‌نویسی هم می توانم برشمرد_ آنچه اهمیت دارد انسانها همیشه بدنبال یک شکل یا نماد وحدت آفرین بوده اند تا به نوعی هویت خود را مانا کنند.
ساخت مجسمه ها و نقوش تراشی بر روی سنگ‌ها اولیه نمادهای ماندگار هویتی تمدن بشری بوده است، مجسمه‌های دوران آتن و بیزانس، پیکرتراشی روی کوه در تخت رستم و چغازنبیل، تخت جمشید و… پایه های شکل گیری نمادسازی جهت ترویج هویت بومی مذهبی اقوام همیشه مورد توجه بوده است.
در معماری شهرها تلاش گردید تا در مکان‌های عمومی به ویژه میادین از نمادهایی جهت زیباسازی شهری و معرفی فرهنگ و هویت بومی بهره ببرند.
شهرستان نور هم از این قاعده مستثنی نبوده و شاهد هستیم در بلده مجسمه شهید مشروطه مشروعه شیخ فضل‌الله نوری را نصب کرده اند. در شهر نور در دو میدان کارگر و امام خمینی( ره) ما قبلاً شاهد نمادهایی بودیم که مجسمه پارکبان در میدان کارگر جمع شد و المان میدان امام هم برچیده شد.
بحث‌های زیادی در خصوص المان و ساختار آن در شهر موج زد و اکنون میدان فعلا هیچ المانی ندارد. اینکه اساسا این حریم کوچک که تردد خودرو خودش داستان دارد بماند. لیک تلاش من این است که با کارشناسان حوزه مدیریت و برنامه ریزی شهری که خود از اهالی شهرستان باشند دعوت به گفتگو می کنم و امیدوارم این عزیزان فارغ از جناح بندی‌های سیاسی لطفاً این درخواست را بپذیرند و جهت تنویر افکار عمومی در مصاحبه شرکت کنند.
پ.ن. بزرگواران حاضر به گفتگو یا در پی وی و یا با شماره 09380494363 اینجانب را مطلع ساخته و تنظیم قرار نمایند. بدیهی مصاحبه منتشر و افکار عمومی قضاوت خواهند کرد.
عکس تزیینی است
