مهارت‌های زندگی که فرزندان نیاز به یادگیری آن‌ها دارند
مهارت‌های زندگی که فرزندان نیاز به یادگیری آن‌ها دارند
یادگیری مهارت‌های زندگی می تواند فرزندان ما را در زندگی یاری رساند تا توانایی حل مسائل،مشکلات را یادبگیرند و قدرت سازندگی زندگی آینده خود را به دست آورند.


ندای تجن_در دوره کودکی، تعارض‌ها و کشمکش‌ها جلوه چندانی ندارد اما با افزایش سن و مواجهه با دشواری های ویژه سنین نوجوانی و جوانی کشمکش‌های درونی و بیرونی همزمان با رشد جسمانی و روانی، انتظار جامعه و خانواده از فرد نوجوان و جوان افزایش می یابد، به طوری که نوجوان می پذیرد به دلیل زندگی اجتماعی، بخشی از تمایلات خود را محدود یا جهت دهی کند و در چارچوب هنجارهای اجتماعی و گروهی قرار گیرد.
نوجوانان و جوانانی که شیوه‌های صحیح رفتار هیجانی و مهارت های لازم را برای تطبیق دادن خود با خانواده و جامعه نیاموخته باشند و ظرفیت‌های روان شناختی ان‌ها ارتقاء نیافته باشد با آسیب‌های جدی و متعددی روبه رو خواهند شد که عواقب آن هم دامنگیر خودشان می شود و هم دیگران و در صورتی که رفتارهای ضد اجتماعی در آن‌ها شکل گیرد و از خود واکنش‌های منفی بروز دهند یا توان مدیریت این واکنش‌های منفی را نداشته باشند این امر باعث ایجاد آسیب های روان شناختی در شخص و کژروی‌ها و ناهنجاری‌هایی در اجتماع خواهد شد.
مهارت‌هایی که حتما باید به کودکان آموزش داده شد:

  • مهارت تصمیم گیری:
    در این مهارت افراد می آموزند که بهترین نحوه تصمیم گیری و مراحل آن چیست و متوجه می شوند موفقیت در زندگی در گروی تصمیم درست و به موقع است.
  • مهارت حل مسأله:
    این مهارت عبارت است از تعریف دقیق مشکلی که فرد با آن روبه رو است، شناسایی و بررسی راه حل های موجود و برگزیدن و اجرای راه حل مناسب و ارزیابی فرایند حل مسئله به طوری که با انتخاب راه حلی با بیشترین منفعت و کمترین ضرر مادی و معنوی از راه های غیر سالم برای حل مشکلات خویش استفاده نکند و بر مشکلاتش نیفزاید.
  • مهارت تفکر خلاق:
    تولید اندیشه و به گونه ای دیگر، دیدن اتفاقات اطراف است، فردی که با این مهارت آشنایی دارد در مواجهه با مشکلات در حال کشف راه حل های نو و بدیع است که کمتر فردی به آن توجه کرده است. در این مهارت افراد می آموزند با شیوه های متفاوت بیندیشند و از تجربه های متعارف و معمولی خود فراتر روند و راه حل هایی را خلق کنند که خاص وویژه خودشان است.
  • توانایی برقراری ارتباط موثر:
    این مهارت به معنای ابراز احساسات، نیازها و نقطه نظر های فردی با گوش دادن فعالانه به مخاطب و ایجاد بیشترین رضایت با کمترین تنش و کشمکش است.
  • مهارت ایجاد روابط موثر بین فردی:
    مهارتی است برای تعامل مثبت با افراد به خصوص اعضای خانواده در زندگی روزمره، شناسایی مرز روابط با دیگران و ایجاد روابط صمیمانه متعهدانه.
  • مهارت خود آگاهی:
    خود آگاهی به معنی توانایی فرد در شناخت و نیز شناسایی خواسته ها، نیازها و احساسات و نقاط ضعف و قدرت است. در این مهارت فرد می آموزد که چه شرایط یا موقعیت هایی برای او عذاب آور است.
  • مهارت همدلی:
    در این مهارت فرد می آموزد که چگونه احساسات افراد دیگر را تحت شرایط مختلف درک کند تفاوت های فردی را بپذیرد و با پیش داوری و قضاوت با دیگران برخورد نکند.
  • مهارت مقابله با هیجان‌ها:
    شناخت هیجان‌هایی از قبیل شادی، ترس، حسادت، غم و تأثیر آن‌ها بر رفتارخود و دیگران و فراگیری نحوه اداره آن ها و واکنش مناسب در برابر آنها.
  • مهارت مقابله با استرس:
    در این مهارت فرد می آموزد چگونه با فشارها و تنش های ناشی از زندگی و همچنین استرس های دیگر مقابله یا آن ها را مدیریت کند تا باعث فرسودگی روانی و جسمانی اش نشود.
    گردآورنده:  مشاوره و مددکاری اجتماعی کلانتری 12 بابلسر، کارمند نرگس رضازاده (کارشناس ارشد روانشناسی)