افطاری تلخی که می‌تواند شیرین شود
افطاری تلخی که می‌تواند شیرین شود
لذا در شرایط کنونی که این اتفاق پیش آمد و نهادهای مختلف در آن دخیل هستند، از همان نهادها انتظار می رود تا نسبت به جبران موضوع و رفع دلخوری خانواده‌ها به ویژه کودکان «روزه اولی» که تا زمان بزرگ‌سالی چنین خاطره‌ای بر ذهن آنان نقش می بنند، اقدام نمایند.

به گزارش ندای تجن- در روز 27فروردین ماه سال جاری برنامه‌ای با عنوان «همایش «روزه اولی‌ها» با حضور دانش‌آموزان روزه اولی و خانواده‌ها در محل بوستان ولایت ساری برگزار شد.

در ابتدای برنامه سفره افطار در محل حیاط بوستان ولایت پهن شد تا دانش آموزانی که برای شرکت در همایش آمدند ابتدا روزه خود را افطار کنند و در ادامه مهمان همایش باشند.

پس از پهن شدن سفره و نشستن تعدادی از دانش آموزان به همراه خانواده‌ها و تعدادی از مسئولان شهری از جمله فرماندار، شهردار و برخی از مدیران شهرستان، پذیرایی کنندگان متوجه افزایش حجم مهمانان می شوند بنابراین آنان را به سمت مسجد بوستان هدایت می‌کنند.

تعدادی از دانش آموزان به همراه خانواده‌ها به مسجد بوستان ولایت ساری می‌روند و منتظر افطار می نشینند.

در داخل مسجد مهمانان دو بخش می شوند، در یک سمت آقایان و در سمت دیگر بانوان به همراه دانش آموزان قرار می‌گیرند.

پذیرایی کنندگان دختر و پسر که اغلب سنین نوجوان هستند با کارت‌هایی برروی سینه با عنوان «خادمان شهدا»به همراه نان‌هایی که در داخل نایلون گذاشته شده است می آیند.

به دست هر مهمان یک نایلون با نصف نان داده می‌شود و وقتی مهمانان از آنان می پرسند که چرا سفره پهن نمی کنند، پاسخ می دهند سفره نداریم تمام شد.

در ادامه نان‌ها با حجم کوچک‌تر و بدون نایلون میان سایر مهمانان پخش می شود و به بخشی از بانوان فرنی و بخشی دیگر نیز تنها آش داده می شود، چای هم میان افرادی که فاصله نزدیک تری با محل نگهداری غذا دارند توزیع می‌شود.

تعدادی از مادران به دلیل مشاهده چنین وضعیتی و کدورت در فرزندان‌شان از فضای مسجد بیرون می‌آیند و زبان به گلایه می کشانند.

در ادامه پس از صرف افطار بخشی از افراد داخل مسجد به همراه چند ظرف آش بیرون می روند در حالی که بخشی از کودکان روزه اولی از خوردن چای هم محروم شدند.

وقتی سری به محل نگه‌داری غذا می زنیم آش فراوان وجود دارد اما پذیرایی کنندگان می گویند ظرف ما تمام شده است برای همین نمی توانیم توزیع کنیم.

در بیرون از مسجد باران نم نم می آید و در همین اوضاع و احوال از دانش آموزان و خانواده‌ها خواسته می شود تا برای حضور در همایش به محل سالن آمفی تئاتر بوستان ولایت که در محلی سرباز است بیایند.

برخی خانواده‌ها نیز به دلیل شور و شوق فرزندان این پیشنهاد را قبول می کنند و به محل سالن می روند و برنامه فرهنگی هنری توسط سپاه کربلای مازندران زیر بارش باران برگزار می شود.

پس از برگزاری مراسم نارضایتی عمومی و دلخوری مردم سبب شد تا بیشتر درباره موضوع و چرایی این اتفاق تحقیق کنیم.

برخی از خانواده‌ها گفتند که فرزندشان نخستین سال است که روزی گرفته است و با دعوت آموزش و پرورش به این مراسم آمدند اما از نحوه برگزاری رضایت ندارند.

برخی از مادران گفتند که از سوی خانه‌های شهروندی ساری توسط شهرداری شاری برای حضور در مراسم افطاری دعوت شدند و به آنان گفته شده است که مراسم عمومی است.

پس از تحقیق بیشتر که به صورت میدانی از برخی کارمندان شهرداری صورت گرفت متوجه شدیم که تعداد مهمانان دعوت شده کمتر از این مقدار بوده است و به همین دلیل شرایط پذیرایی از حجم بیشتر وجود نداشت در حالی که غذا بود.

یکی از کارمندان آموزش و پرورش استان نیز گفت: اداره ما صرفا دعوت کننده دانش آموزان روزه اولی به همراه یکی از والدین بود که متاسفانه همه اعضای خانواده با دانش آموزان آمدند.

پس از بررسی میدانی قصد بررسی بیشتر را داشتیم و با معاونت روابط عمومی و تبلیغات سپاه کربلای استان در میان گذاشتیم که ایشان گفت سپاه در برگزاری همایش دخیل نبوده است.

به سراغ شعبانی، رییس شورای شهر ساری رفتیم که ایشان اظهار بی اطلاعی کرد و گفت : به عنوان رییس شورا از برگزاری این برنامه اطلاع نداشتم اما افراد بسیاری به نزد ما آمدند و درباره آن شب گلایه کردند.

به گزارش ندای تجن- هدف نگارنده از نگارش این یادداشت مقصر جلوه دادن نهاد یا ارگان خاصی نیست و قصد داریم به رسالت حرفه ای خود که پرداختن به دغدغه مردم است، بپردازیم.

طراحی این برنامه و حضور ادارات مختلف در آن، درواقع تصمیم درستی بود اما مدیریت لازم و منظمی نداشت که در زمان افزایش تعداد مهمانان نسبت به تهیه غذا و ظروف اقدام کنند.

در ادامه هر کدام از مسئولان به شیوه خود از پاسخگویی به رسانه سرباز زد، یکی با عدم پاسخگویی و دیگری با بیان اینکه در جریان موضوع نبوده است.

هر چند اگر مدیریت شهری ساری قدرت و نفوذ مدیریت را به اندازه کافی برخوردار باشد باید برروی تمامی برنامه‌های سطح شهر نظارت کافی و وافی داشته باشد چون پس از اجرای برنامه باید پاسخگوی مطالبات عموم باشد.

لذا در شرایط کنونی که این اتفاق پیش آمد و نهادهای مختلف در آن دخیل هستند، از همان نهادها انتظار می رود تا نسبت به جبران موضوع و رفع دلخوری خانواده‌ها به ویژه کودکان «روزه اولی» که تا زمان بزرگ‌سالی چنین خاطره‌ای بر ذهن آنان نقش می بنند، اقدام نمایند.

بهتر است چنین افطاری تلخی را با رویدادی شیرین که برای همان روزه اولی‌ها که حتما اسامی آنان در اختیار آموزش و پرورش قرار دارد، جبران شود.

پایگاه خبری تحلیلی ندای تجن نیز آمادگی خود را برای پوشش خبری این رویداد از هم اکنون اعلام می نماید.

نداکلائی