به گزارش ندای تجن – ساعت از 8 شب گذشته است صدای آژیر آمبولانس مردم را به گوشه‌ای می‌راند تا وارد حیاط بیمارستان شود، تعدادی زن و مرد دور هم جمع شده‌اند و برای درگذشت یکی از اقوامشان ناله می‌کنند.
راننده آمبولانس پیاده می‌شود و درب پشت ماشین را باز می‌کند بانویی در داخل نشسته است و دو بیمار دراز کشیده‌اند.
راننده به‌اتفاق همکارش یکی از برانکاردها را بیرون می‌آورند بانویی داخل آمبولانس کنار برانکارد دومی نشسته است، کمی بعد از رفتن راننده آرام سر را پایین می‌آورد و از درب آمبولانس پیاده می‌شود نگاهی به بیمار داخل ماشین می‌اندازد و می‌گوید مادر جونم، عزیزم من هستم نگران نباش.
راننده بازمی‌گردد و با کمک همکارش برانکارد دوم را بیرون می‌آورند دختربچه 8ساله ای است که به همراه بانو وارد اورژانس بیمارستان می‌شوند.
در آن‌طرف‌تر مادری از درد ناله می‌کند و دخترش را صدا می‌کند تا آبی برایش ببرد، به طرفشان می‌روم و از حال مادر جویا می‌شوم.
دختر می‌گوید چند روز پیش عمل داشت متأسفانه پس از عمل استراحت کافی را نداشت و دوباره روده‌هایش پیچ‌خورده است؛ می‌پرسم مادرت غذاخورده، می‌گوید دو روز هست که چیزی نخورده است باید برود اتاق عمل، دو روز که تو اورژانس هستید؟ بله گفتند تخت خالی نداریم.
یکی از رزیدنت‌های اتاق عمل نزد دختر می‌آید می‌گوید برای عمل نیاز به‌وسیلهٔ به نام «مش جراحی» داریم، در بیمارستان موجود نیست و خودتان باید تهیه کنید.
دختر گیج می‌شود و می‌گوید از کجا تهیه کنم رزیدنت هم نگاهی به او می‌اندازد و دور می‌شود.
مدتی می‌گذرد بیمار ما هم در بخش بستری می‌شود، وقتی برای استراحت بیرون از بخش می‌روم افرادی را می‌بینم که به همراه بیماران خود به بیمارستان آمدند بعد از گفت‌و گو با تعدادی از آنان متوجه می‌شوم که تعداد بیماران دیابتی در بیمارستان فراوان است بانویی که از محمودآباد آمده است می‌گوید در بیمارستان‌های شهر ما جراح عروق ندارند و ما مجبور شدیم به ساری بیاییم، اینجا پزشکان خوبی دارد.
بانویی که بیماری تصادفی در بیمارستان دارد می گوید از نزدیکی استان گلستان آمده است متاسفانه به دلیل تصادف پای فرزندش آسیب سختی دید که پزشکان مجبور به قطع آن شدند.
در یکی از بخش‌ها با بانوی دیگری که از آمل آمده است هم کلام می‌شوم سفره زیبایی در گوشه‌ای پهن کرده و مشغول خوردن غذا است، بفرمایی می زند جلوتر می روم و سلام می کنم وقتی پاسخ می دهد می‌فهمم اهل آمل است، می‌گویم آمل بیمارستان‌های تمیزی دارد چطور به اینجا آمدید؟
می‌گوید دکتر جراح عروق ندارند و اینجا امکانات بیشتری دارد.
پرستاری می‌آید و به بانوی آملی می‌گوید بیمار را برای رفتن به اتاق عمل آماده کند دقایقی بعد همراه با بانو برای عمل پدرش به اتاق عمل می‌رویم از پزشکان درباره وضعیت بیمار می‌پرسیم یکی از پزشکان می‌گوید متأسفانه کمبود وسایل داریم.
موضوع کمبود وسایل در همهمه شلوغی بیمارستان ذهنم را درگیر می‌کند، وقتی به منزل برمی‌گردم، شماره‌تلفن یکی از مسئولان دانشگاه علوم پزشکی را از همکاران می‌گیرم و علت کمبود را جویا می‌شوم؛ در ابتدا کمبود وسایل را امری عادی می‌داند و بعد از چند دقیقه می‌گوید مشکل بدهی سازمان تأمین اجتماعی به دانشگاه سبب کمبود منابع مالی و در نتیجه عدم توان در خرید وسایل می‌شود.
وی درباره کمبود وسایل در سایر بیمارستان‌های استان هم می‌گوید و از ناراحتی می‌نالد که در برخی مواقع نمی‌دانند جواب مردم را چه بدهند.
در اخبار مربوط به بدهی سازمان تأمین اجتماعی به دانشگاه‌های علوم پزشکی جستجو می‌کنم؛ در گزارش روز 14 فروردین پایگاه خبری ریحان نیوز درباره نشستی میان رؤسای دانشگاه‌های علوم پزشکی مازندران و بابل با استاندار و سایر مسئولان در محل استانداری برگزار شده بود می خوانم.
در این نشست رئیس دانشگاه علوم پزشکی مازندران از مشکلات این نهاد گفته بود که دخل‌وخرج بیمارستان‌های دولتی با هم نمی‌خواند و مشکل به این زودی و راحتی حل نمی‌شود.
فرهاد غلامی درباره بدهی ۵۰۰ میلیاردتومانی اداره کل تأمین اجتماعی به دانشگاه علوم پزشکی مازندران گفت و اینکه از سویی، در معاونت غذا و دارو نیز دانشگاه، ۱۷۰۰ میلیارد تومان بدهی دارویی دارد.
این عضو کارگروه سلامت مازندران، از بدهی ۱۲۰۰ میلیاردتومانی غیردارویی دانشگاه ع. پ مازندران در سال گذشته گفت که به ۶۰۰ میلیارد تومان کاهش‌یافته است.
پس از اینکه چند روزی از مساعد شدن حال بیمار ما می‌گذرد با روابط‌عمومی مدیریت درمان تأمین اجتماعی مازندران تماس می‌گیرم تا از آن‌ها هم درباره بدهی و میزان آن اطلاعات بیشتری به دست آورم، روز پنجشنبه و آخر هفته است مدیر روابط‌عمومی می‌گوید روز شنبه با مسئول مربوطه صحبت می‌کنم و اطلاعات را کامل می‌دهم.
امروز که در حال تکمیل این گزارش هستم یک هفته از آن زمان گذشته است و اطلاعاتی به دستم نرسید؛ بنابراین تصمیم گرفتم تا گزارش را منتشر کنم؛ چون هنوز بیماران بسیاری در اتاق‌های بیمارستان‌های دولتی استان منتظر وسایل برای عمل هستند!
نداکلائی
عکس خبر تزیینی است
