-به گزارش ندای تجن_ عصر روز دوشنبه ۲۰ اسفند ماه به همراه جمعی از فعالان گردشگری، مهمان” اقامتگاه خانه مسافر آه‌لینگه” در روستای زیبای افراچال، در محل جاده دودانگه پس از سد شهید رجایی می‌شویم.
” اقامتگاه خانه مسافر آه لینگه” در مسیر تردد خودروهای عبوری است و تابلوی آن از سمت سه راهی تاکام به وضوح مشخص است. در نزدیکی آن، تصویر زیبای سد سلیمان تنگه با آب تقریباً سبز رنگ، سیمای خوبی برای عکاسی است.
وقتی به درون اقامتگاه پای می‌گذاری، سکویی است که می‌توانی بر روی آن بایستی و با سد عکس سلفی بگیری. سپس آهسته پله‌ها را پایین بروی و به سوئیت‌ها سر بزنی.ما به همراه فعالان گردشگری در سوئیت شماره ۲ که قدری بزرگتر از سایر سوئیت‌ها است، نشستیم.
سفره افطار برای تقریباً ۱۰۰ نفر از فعالان گردشگری پهن شد. در سوئیت پایین‌تر نیز جمع دیگری از فعالان گردشگری که بیشتر آقایان بودند، نشستند. افطار را با خود برده بودیم و دسته‌جمعی با شوخی و خنده خوردیم.
سپس در حیاط اقامتگاه که باد بهاری شروع به وزیدن کرده بود، بر روی صندلی نشستیم.”گروه موسیقی سورنا’ با لباس‌های محلی مازندرانی به جمع ما پیوستند و نوروز خوانی کردند. جمع حاضر به هیجان آمد و شروع به دست‌زدن و پایکوبی کردند
. همه ما حال خوشی داشتیم و حس زیبای شادی همراه با رقص کودکانی که به وجد آمده بودند، بسیار زیبا بود.
در ادامه، مهدی یزدان مهر، مدیر اقامتگاه، درباره نحوه راه‌اندازی آن توضیح داد. “اقامتگاه خانه مسافر آه لینگه” در زمینی به مساحت ۱،۳۰۰ متر در سال ۱۳۹۹ تأسیس شد. این محل دارای ۳ سوئیت با گنجایش ۱۷ نفر است.
هدف از راه‌اندازی اقامتگاه این بود که مکانی برای استراحت مسافران عبوری و گردشگران فراهم کنیم تا منظره زیبای سد، جنگل و کوه را نظاره‌گر باشند. با توجه به اینکه این منطقه از گذشته با عنوان “آه لینگه” معروف بود، ما نیز همین نام را بر روی اقامتگاه گذاشتیم تا اصالت بومی آن حفظ شود.
همین حیاطی که در آن هستیم، در گذشته محل رفت و آمد روستائیان بود که از سمت دودانگه و فریم به سمت دشت ییلاق و قشلاق می‌کردند و این محل به عنوان مکان استراحت آن‌ها بود.
خوشحالیم که توانستیم با راه‌اندازی این مکان مقداری از خاطرات گذشتگان را حفظ کنیم. در حال حاضر، ما علاقه‌مند به میزبانی از مسافران و گردشگران در ایام نوروز هستیم تا بتوانند در یک مکان آرام شب خود را بگذرانند.
در ادامه فعالان گردشگری مهمان سفره شام اقامتگاه شدند و پس از آن گروه بومی ما را با نوای سنتی مازندرانی شاد کرد. نیمه‌های شب همه از” اقامتگاه خانه مسافر آه لینگه “و مدیرش تشکر کردیم و راهی خانه شدیم.
