به گزارش ندای تجن به نقل از ارمون آنلاین: در دومین جلسه از ششمین شورای راهبردی انتخاب شهرها و روستاهای ملی صنایعدستی، «آلاشت» بهعنوان شهر ملی جاجیمبافی، «بهشهر» بهعنوان شهر ملی گلیچبافی و «درزی کلا» در شهرستان بابل بهعنوان روستای ملی حصیربافی انتخاب شدند.
گالیبافی «حصیربافی» در روستاهای مازندران پیشهای خانگی و عادی بود و در تمام خانهها رواج داشت،اما امروز کمتر خانهای بوی حصیر و ساز و برگش را میدهد و کمتر کسی دست بر تار و پود حصیر میبندد
هنر گالی بافی «حصیربافی» که شامل بافتن رشتههای گیاه گالی به یکدیگر است. از آن محصولات بسیار متنوعی چون سبد، زنبیل، کلاه، فرش، زیرانداز، پردههای حصیری، کیف، سفره، گلدان و غیره تولید میشود.
روستای درزیکلا آخوندی پایین از توابع شهرستان بابل، کاندیدا روستای ملی گالی بافی میباشد. اکثر ساکنین این روستا به این حرفه مسلط و جزو مشاغل خانگی آنها محسوب میشود که این هنر را از پدرانشان به ارث بردند.
شهر آلاشت واقع در سوادکوه استان مازندران نیز به عنوان شهر ملی جاجیم شناخته می شود. جاجیم گونهای زیرانداز دستباف و دو رویه است که از نخهای رنگین و ظریف پشمی یا پنبهای یا آمیزه ای از این دو بافته میشود، دسته بافته هنرمندانهای که از پارچه کلفتتر و شبیه به پِلاس و نازکتر از آن است.
جاجیمبافی یکی از قدیمی ترین و کهنترین صنایع دستی مردم مازندران است.
“جاجیم آلاشت” یکی از معروفترین صنایع دستی البرزنشینان بوده است که نه تنها روزگاری از بلندای البرز به خانههایی در دورترین نقاط جهان میرفت، بلکه با خود، فرهنگ و آداب و رسومی را زنده نگاه میداشت که امروز تقریباً اثری از آن باقی نمانده است.
در جاجیمهای آلاشت بیشتر از رنگهای مشکی، لاکی، سفید، سبز، قهوهای و نارنجی استفاده کرده و رنگ غالب آنها قهوهای و مشکی میباشد. طرحهای این منطقه هم مانند بقیه مناطق راه و گل دار است و از نقوش مختلفی چون دسته گل، مهرخفته، … استفاده میکنند. که زنان آلاشت همچنان در حفظ صنایع دستی منطقه خود میکوشند و چراغ کارگاه آلاشت همچنان روشن و به فعالیت خود ادامه میدهد.
عکس ها را حوا احمدی خبرگزاری مهر برداشته است
لینک کوتاه :https://nedayetajan.ir/?p=8445