خاطره یک روز مهمانی جشنواره فیلم فجر:از نمایش زیرکی جنوبی‌ها در« گلهای باوارده» تا تماشای قدرت زنانه انقلابی‌ها در «سرهنگ ثریا»
خاطره یک روز مهمانی جشنواره فیلم فجر:از نمایش زیرکی جنوبی‌ها در« گلهای باوارده» تا تماشای قدرت زنانه انقلابی‌ها در «سرهنگ ثریا»
خاطره یک روز در جشنواره فیلم فجر را بخوانید:

به گزارش ندای تجن -22 بهمن‌ماه است، عازم سینما می‌شوم تا مهمان تماشای فیلم فجر باشم؛ امروز 3 فیلم «گلهای باوارده»، «روایت ناتمام سیما» و «سرهنگ ثریا» بر روی گیشه سینما سپهر ساری است، تبلیغات محیطی جشنواره جلوی سینما خودنمایی می‌کند.

وارد سینما می‌شوم و با هماهنگی مسئولان اجرایی به داخل دعوت می‌شوم، سالن تاریک و تقریباً خالی است؛ به‌راحتی بر روی یکی از صندلی‌ها می‌نشینم و فیلم «گلهای باوارده» را می‌بینم.

«گلهای باوارده» فیلمی درباره پالایشگاه آبادان است که به کارگردانی «مهرداد خوشبخت» و تهیه‌کنندگی «سعید سعدی» ساخته شده است، حیدر رحیمی بازیگری که اصالتاً اهل همان جنوب کشور است به‌خوبی توانسته زندگی یک مسئول پالایشگاه با همه سختی‌ها و استرس‌های کاری در کنار محافظت از خانواده و مردم را به تصویر بکشد.

باتوجه‌به اینکه فیلم زمان جنگ را به تصویر می‌کشد صحنه‌های تاریک و روشن در آن بسیار است به‌طوری‌که صحنه‌های غم با تدوین خوب و نور کم، حالت غم را به مخاطب می‌بخشد و تصاویر روشن با خاطرات در کنار خانواده بودن با نور و روشنایی، گرمای باهم بودن را به تصویر کشیده است؛ در کل می‌توان گفت که این فیلم تاریخی در کنار توجه به مفهوم اجتماعی آن می‌تواند مخاطبین سنین مختلف را جذب کند.

پس از پایان فیلم با محمدتقی روحی، معاون هنری و سینمائی اداره کل فرهنگ و ارشاد مازندران گفت‌وگو می‌کنم.

روحی با ابراز خرسندی از برگزاری چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر در سینما سپهر ساری، می‌گوید: در سال جاری تعداد 20 فیلم برای مردم مازندران اکران داریم که تعداد قابل‌قبولی است.

وی از حضور کارگردان‌هایی که برای نخستین‌بار در جشنواره شرکت کرده‌اند تعریف می‌کند و ادامه می‌دهد: این فیلمسازان در جشنواره‌های ملی و بین‌المللی درخشیدند و تاکنون فرصت نداشتند تا نخستین فیلم بلند سینمائی خود را بسازند، در سال جاری کارگردان‌های خلاق و مبتکر آینده داری در این دوره از جشنواره حضور دارند.

معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد مازندران می‌افزاید: بر اساس آمار اینترنتی مازندران از نظر میزان استقبال و فروش  در رده چهارم کشور قرار گرفته است که این موضوع نشان‌دهنده علاقه‌مندی مردم به هنر است.

و اما «روایت ناتمام سیما» دومین فیلمی است که به تماشای آن می‌نشینم، فیلمی از علیرضا صمدی با بازی حامد کمیلی و آزاده صمدی و چند تن از بازیگران دیگر که موضوعی به نام آسیب‌های فضای مجازی را به تصویر می‌کشد، آسیب‌هایی که به همراه شیطنت‌های افرادی زندگی عادی یک زوج خوشبخت را دچار چالش می‌کند، اگر بخواهم کوتاه و خلاصه درباره آن بگویم، می‌توان گفت که بیان احساسات، شخصیت‌پردازی و نوع نگاه به فضای مجازی در این فیلم با حوادث دنیای واقعی همخوانی دارد.

در ادامه با مدیرکل فرهنگ و ارشاد مازندران گفتگو می‌کنم، حسین جوادی درباره جشنواره این‌طور توضیح می‌دهد: پس از اجرای موفق جشنواره تئاتر فجر که الحمدلله مازندران سربلند بیرون آمد این جشنواره برنامه‌ریزی شد.

وی با اشاره به حوادث چندماهه اخیر که در حوزه فیلم و سینما تأثیر گذاشته است، می‌گوید: در مازندران از 24 فیلم راه‌یافته به جشنواره فجر تعداد 20 فیلم را آوردیم که اتفاق بزرگی بود این جشنواره از تاریخ  17 بهمن‌ماه سال جاری آغاز و تا 24 ادامه دارد

جوادی ابراز امیدواری کرد که طی این روزهای باقی‌مانده شاهد حضور پررنگ‌تر مردم در سینما سپهر ساری باشیم.

استاندار مازندران به تماشای فیلم سرهنگ ثریا نشست

سومین فیلم «سرهنگ ثریا» ست، فیلم جالبی به نظرم می‌آید، استاندار و تعدادی از مدیران به همراه خانواده برای تماشای آن آمده‌اند؛ «سرهنگ ثریا» فیلمی درباره زندگی مجاهدین خلق در پادگان اشرف است و با  بازی زیبای «ژاله صامتی» که به‌خوبی توانسته است نقش یک مادر که به دنبال فرزندش از فریب‌خوردگان اردوگاه اشرف است آمده، بازی کند.

چهره‌پردازی زیبای صورت صامتی با ترکیبی از نوع نگاه این بازیگر و پررنگ‌کردن حس مادرانه شخصیت یک زن که در کنار تفکر آگاهانه و منطقی توانایی بیان احساس واقعی را دارد، می‌تواند تحسین منتقدان این فیلم را برانگیزد و ناخودآگاه با فیلم همراه کند.

شاید زیباترین جمله‌ای که در یکی از سکانس‌های فیلم از زبان صامتی بیرون‌آمده است، این باشد «اشرف دریا نیست، اشرف مرداب، دریا بخشش دارد اگر غرق کند برمی گردونه. مرداب دفن می کنه» جمله‌ای با مفهوم و کاربردی که بیانگر عمق نگاه نویسنده فیلم است.

ساعت از 10 گذشته است ، سرهنگ ثریا به پایان رسیده است، با پای پیاده به‌تنهایی سمت میدان امام ساری می‌روم، چقدر هوا سرد است؛ اما امنیت آن دلنشین است.

نداکلائی