به گزارش ندای تجن – ساعت 10 است که وارد حیاط امامزاده یحیی (ع) ساری می‌شوم خادمان رضوی در حال جمع‌شدن هستند و تعدادی نیز در حال پذیرایی، درباره بانوان می‌پرسم می‌گویند داخل امامزاده نشسته‌اند.
داخل امامزاده یحیی (ع) ساری می‌شوم بانوان در گوشه‌ای نشسته‌اند و آقایان نیز در گوشه‌ای دیگر، اینجا هوا خنک است و بوی خوبی می‌دهد همراه با حس زندگی، چادر بر سر می‌گذارم و داخل صحن می‌شوم سلامی می‌کنم و دوری می‌زنم، سخنانم را در دل باخدا می‌گویم و دستی بر روی پنجره می‌کشم.
سپس برمی‌گردم و در کنار بانوان می‌نشینم اینجا آرام است، پس از چنددقیقه‌ای دسته آماده رفتن می‌شود و از بانوان می‌خواهند تا به جمع بپیوندند.
بانوان نیز سربند یا حسین (ع) بر سر می‌بندند و به‌آرامی پشت سر مردان حرکت می‌کنند.
صدای نوحه بلند می‌شود و دستان خادمان بر روی سینه جای می‌گیرد، حس معنوی که در فضا پدیدآمده است عابران را نیز با خود همراه می‌کند و دست بر سینه می‌ایستند و تماشا می‌کنند، برخی نیز در صف عزاداری جای می‌گیرند تا حس معنوی دوستی با اهل‌بیت را تجربه کنند.
هوا بسیار گرم است آن قدر که لباس عزاداران خیس می‌شود و تندتند آب و شربت می‌خورند، خدا رو شکر آب چه نعمت بزرگی است در این هوا.
پس از طی‌کردن مسیر به مصلی ساری می‌رسیم کمیته امداد امام خمینی (ره) استان خیمه‌های کمک به ایتام را برپا کرده است و در گوشه دیگر خادمان مشغول وضوگرفتن هستند تا برای نماز وارد مصلی شوند.
وارد مصلی می‌شوم زیر فرش‌های آن چه‌قدر نرم است دقت می‌کنم و می‌بینم کف‌پوش پارکی برای حفاظت از کودکان قرار دارد.
به همراه سایر بانوان آماده برای نماز جماعت می‌شویم و در یک صف قرار می‌گیریم، به‌درستی که نماز جماعت چه‌قدر در برقراری ارتباط و اتحاد تأثیرگذار است.
نماز جماعت به پایان می‌رسد
نداکلائی
