ما در آکادمی افرا برروی زیست فرد کار می‌کنیم
ما در آکادمی افرا برروی زیست فرد کار می‌کنیم
ما هنر را آموزش نمی‌دهیم هنرمند تربیت می‌کنیم؛ یعنی به روی زیست فرد کار می‌کنیم و....

به گزارش ندای تجن- مصطفی غفاری ساروی 2 سالی است که فعالیت خود را در آکادمی افرا آغاز کرده است، به‌واسطه یک پیام تبلیغاتی درباره برگزاری دوره فن بیان با او آشنا شدیم که باهدف آگاهی بیشتر درباره این هنرمند و فعالیت‌هایش در آکادمی  گفت‌وگوی کوتاهی با او  داشتیم که در متن زیر می‌خوانید:

  • کمی درباره فعالیت هنری خود برای ما بگویید

از سال 76 وارد رشته بازیگری در هنرستان سوره شدم  که در واقع شروع فعالیت هنری بنده بود، سپس وارد عالم حرفه‌ای هنر تئاتر شدم، سپس در تهران وارد دانشکده هنر و معماری شدم و مقاطع کارشناسی و ارشد رشته تئاتر را تا سال1393 به پایان رساندم در طول این مدت فعالیتم در تهران متمرکز بود تا اینکه از سال 1400 آکادمی هنرهای نمایشی افرا را در شهرستان ساری تأسیس کردم.

 گروه هنری تیساپه تی آتر را از سال 1392 راه‌اندازی کردم و در حدود بیش از 26 سال فعالیت در عرصه هنر دارم که در 14 سال اخیر تمرکزم بر روی تدریس در دانشگاه و آموزشگاه  و همین‌طور برگزاری کارگاه‌های متعدد است که در کنار آن کارگردانی هم می‌کنم.

  • چند مورد از فعالیت بازیگری و کارگردانی خود بگوئید

 سرپرست گروه و مشاور کارگردان نمایش چهارفصل  به نویسندگی آرنورد وسکر و کارگردانی فرانک ترابی پاِییز  1396 تهران خانه هنرمندان ایران، بازیگر و مشاور کارگردان. در نمایش گرگ دختر. کارگردان عباس عبدالله‌زاده تئاتر شهر. تهران. شهریور 1393

تولید نمایش. همه دزدها دزد نیستند. نویسنده داریوفو {اثر تولید شده در کارگاه تولید تئاتر گروه تیساپه ای آتر زیر نظر مصطفی غفاری} اردیبهشت 1397 ساری

کارگردانی نمایش‌های پرده آخر. نویسنده ژیلبر سسبرون. تهران دانشکده هنر و معماری. بهمن 1387 و نمایش رام کردن زن سرکش تهران خانه کوچک نمایش 1388 و نمایش کپنهاگ. نویسنده مایکل فرین. خانه کوچک نمایش. تهران تیرماه 1389 و مستند ویدئویی “تعزیه” 1387 را بر عهده داشتم.

کارگردانی و نویسندگی نمایش مده آ..تهران خرداد 1387 و همین‌طور نمایش رادیویی زیگزاگ. جشنواره تئاتر دانشگاهی تهران اردیبهشت و پخش از رادیونمایش 1390 را انجام دادم.

و در فعالیت بازیگری نیز در نمایش قطار جنوب با کارگردانی تیماج پزشکپور. شب‌های بارانی با کارگردانی مصطفی اژدر پور، سریال آزمایشگاه با کارگردان محمد عمرانی، فیلم کوتاه در مسیر رویا با کارگردان ایرج فلاح، سینمایی مرگ و زندگی  با کارگردان مرتضی کاظمی نیا و پایان‌نامه‌ام با عنوان نمایش کپنهاگ نوشته مایکل فرین در بخش کارگردانی به‌عنوان برگزیده دانشکده‌ی هنر و معماری  جهت حضور در فستیوال  فجر 1389 معرفی شد، سایر فعالیت‌های هنری نیز داشتم که این تعداد را به‌صورت خلاصه بیان کردم.

نمایی از آکادمی افرا
  • باتوجه‌به سابقه هنری‌تان، در چه جشنواره‌هایی حضور داشتید؟

 چندین جایزه بازیگری و طراحی صحنه از جشنواره‌های استانی ” منطقه‌ای”  دفاع مقدس”بسیج، جایزه بازیگری برای نمایش  شب‌های بارانی و قطار جنوب، جایزه طراحی صحنه برای نمایش پرپریشون و جایزه هنرمند برگزیده عرصه نمایش استان مازندران در سال 1384 را به دست آوردم.

  • آن طور که از سابقه هنری‌تان مشخص است عضو فعال تشکل‌های هنری هستید

بله از سال 78 به عضویت انجمن نمایش کشور در آمدم وهمین طور عضو خانه هنرمندان کشور و استان، صندوق هنر و خانه تئاتر نیز هستم.

  • ارزش‌های یک هنرمند را در چه می‌دانید؟

ارزش‌های یک هنرمند را نمی‌شود در کلمات بیان کرد، هنرمند کسی است  که با احساسات خود بر پیرامونش تأثیرگذار هست پس هنرمند در رشته هنری باید صاحب احساسات تربیت شده و تأثیرگذاری باشد.

  • شعار شما در تدریس هنر چیست؟

ما هنر را آموزش نمی‌دهیم هنرمند تربیت می‌کنیم؛ یعنی به روی زیست فرد کار می‌کنیم و….

  • به نظرتان چطور می‌شود هنرمندان را دور هم جمع کرد؟

در ابتدا باید دید که چرا باید هنرمندان دور هم جمع شوند و جمع‌شدن و جمع‌نشدن انها چه سود و چه زیانی دارد، به‌طورکلی اگر منظورتان در استان مازندران است  که ساده و بدون توضیح اضافه بگویم هنر در مازندران در این روزها بی‌صاحب‌مانده و متولی ندارد و چنان بی‌درو پیکر شده که هر کسی ورود می‌کند و هر کسی خروج. و این مسئله مسئولین مربوطه را هم‌ به فکر وانمی‌دارد در واقع برای آنها اهمیتی ندارد

  • خب جمع‌شدن هنرمندان سبب اتحاد در مطالبه‌گری می‌شود، نظر شما چیست؟

مسئولین گوش نمی‌دهند، به‌طورکلی در استان مازندران  در زمان مناسبت‌ها  به هنرمندان نیاز پیدا می‌کنند و به  یاد هنرمند میفتند که در آن زمان هم هنرمندان اصیل و باتجربه خود را کنار می‌کشند؛ بنابراین آنان نیز برای برگزاری برنامه‌ها متوسل به هنرمندان درجه چندم و غیرمتخصص می‌شوند.

نمایی از آکادمی افرا
  • باتوجه‌به اینکه تحصیلات آکادمیک در هنر دارید، کیفیت کدام روش، تجربی یا آکادمیک را در یادگیری هنر بهتر می‌دانید

بله اگر منظور شما روش غیرآکادمیک هست؛ یعنی دانشگاه نرفته‌ها  بله روش تجربی هم مؤثر هست و لازم، ولی بدون آکادمیک نمی‌توان پیش رفت؛ چون هنر در دنیا با روش‌های مدرن آکادمیک پیش می‌رود و جامعه هنری ما به‌شدت عقب هست.

  • علت عقب‌ماندگی جامعه هنری را در همین توضیح می‌دانید یا دلیل دیگری دارد؟

ضعف اصلی هنر در منطقه آموزش است، ببینید شما برای تجربی کارکردن هم‌نیاز به آموزش دارید و آموزش صحیح، اما متأسفانه در استان ما به‌سادگی معلم هنر می‌شوند به‌سادگی هنرمند، یعنی مرز شما با هنرمند شدن در این استان تقریباً یک هفته زمان می‌برد و شما تبدیل به هنرمند  و استاد هنر می‌شوید

  • به نظر شما خانه هنرمندان مازندران برای جمع‌کردن هنرمندان و نظارت بر فعالیت آن‌ها چه اقداماتی می‌تواند انجام دهد؟

خانه هنرمندان  که جناب دکتر اتحاد زحمت‌های بسیار برای برقراری اتحاد هنرمندان و دور هم جمع‌کردن آن‌ها کشیدند و می‌کشند؛ ولی خب به نظر من نتیجه‌ی دلخواه را نگرفتند که امیدوارم در آینده انجام شود.

  • از چه مسئولی در این مورد انتظار داشتید؟

کلی عرض می‌کنم، به‌عنوان نمونه در دو سالی که کرونا بوده برای هنرمندان چه کردند که نخستین صنفی بودند که بیکار شدند و آخرین صنفی بودند که به کار برگشتند

  • نظر شما درباره این موضوع که وزارت‌خانه امکانات مالی را در اختیار تشکل‌های مردم‌نهاد بگذارد و آنان خودشان برنامه هنری استان را مدیریت کنند، چیست؟

ببینید نمی‌توانیم بگوییم بد یا خوب این کار نیاز به مطالعه دارد؛ ولی به طور کل هر کاری که تبدیل به صنف شود و صاحب سندیکا خود باشد قطعاً موفق‌تر خواهد بود

  • چه مطالعه‌ای؟

چون هنر باید دست اهل هنر باشد نه علاقه‌مند به هنر و مدیریت، منظور این است که باید همه جوانب و حمایت‌ها در نظر گرفته شود و باید از همه جوانب بررسی شود و مطالعه صورت بگیرد و اساتید باتجربه و اهل‌فن کنار هم جمع شوند و هم‌فکری کنند.

  • کمی درباره رشته‌های آموزشی آکادمی افرا برای ما بگویید

 آکادمی افرا در رشته‌های بازیگری، فن بیان و سخنوری، گویندگی، کارگردانی، گریم، عکاسی، موسیقی، نمایش خلاق و…. دوره‌های جامع و استاندارد با حضور اساتید برجسته و تحصیل‌کرده استان  و کشور برگزار می‌کند.

گفت و گو:نداکلائی