دومین شب موسیقی با عنوان نکوداشت استاد ارسلان طیبی برگزار شد
دومین شب موسیقی با عنوان نکوداشت استاد ارسلان طیبی برگزار شد
استاد طیبی را همه به‌عنوان نوازنده لله می‌شناسند؛ اما درواقع تنها نوازنده نبود؛ بلکه سازنده لله بود و ابداعاتی در این زمینه داشت و آوازهایی که اجرا می‌کرد به زبان‌های مازندرانی و فارسی بود.

به گزارش ندای تجن- ساعت نزدیک 5 عصر روز چهارشنبه 14تیرماه است که وارد سالن سلمان هراتی می‌شوم، تعدادی از افراد برگزارکننده غرق در انجام کارهای پشت‌صحنه هستند، بنر بزرگی با عنوان دومین شب موسیقی لله ونگ نکوداشت استاد ارسلان طیبی بر روی سن به‌نمایش‌درآمده است.

کم‌کم هنرمندان از راه می‌رسند و فضا به‌صورت محفلی دوستانه درمی‌آید، استاد طیبی غرق در احساس است به‌طوری‌که مهمانان را در آغوش گرم خود می‌فشارد و دستانشان را چنان گرم می‌فشارد که گویی نیمی از وجودش را به آنان اهدا می‌کند.

یکی از هنرمندان از بیرون سالن «لله وا» می‌نوازد، نگاه همه به درب سالن است که وارد می‌شود و صدای گوش‌نواز«لله وا» سالن را پر می‌کند، اینجا هنر در چاکراه‌های گوش شنیده می‌شود.

در همین حین نشریه‌ای چهارصفحه‌ای به‌اندازه یک دفتر توسط برگزارکنندگان در مراسم پخش می‌شود، صاحب‌امتیاز گروه فرهنگی هنری سماع خرد است با مدیرمسئولی امیرحسین حاجیان نژاد و سردبیری محمدرضا سعیدی، گرافیست سید آرمین سیدی و ویراستار هم طاها اکبری است.

محمدابراهیم عالمی، محمدرضا سعیدی، امیرحسین حاجیان نژاد و ارسلان طیبی نیز اعضای هیئت تحریریه هستند.

متنی با زبان استاد ارسلان طیبی در نشریه نوشته شده است که به معرفی خود پرداخته است.

بنده سال 1345 به دنیا آمدم و فرزند استاد حسینعلی طیبی هستم، از کودکی چون صدای ساز استاد طیبی را می‌شنیدم به این ساز علاقه‌مند شدم و به‌صورت پنهانی آواز و لله وا تمرین می‌کردم تا سال 1354 که به کارگاه موسیقی در ساری رفتم.

این کارگاه زیر نظر صداوسیما و مسئولش استاد افتاده بود و آموزش در این کارگاه به‌صورت رایگان انجام شد و در سال 1356 با استاد طیبی در سالن جوانان (هلال‌احمر) ساری اجرا کردیم و افراد برتر انتخاب شدیم بعد از انقلاب و دوران جنگ با استاد طیبی قطعات انقلابی و سرود در مورد جنگ ساختیم.

با پدرم استاد طیبی به جشنواره خارج استانی شیراز رفتیم و برای دانشجویان مازندرانی شیرازی اجرا کردیم و در دهه هفتاد به طور ثابت به گروه شواش پیوستم و دو بار به آلمان رفتم با گروه شواش و سال 1365 به استخدام ژاندارمری درآمدم و بعد از 5 سال بیرون آمدم و نوازندگی لله وا و آواز را ادامه دادم در سال 76 با دعوت گروه شواش عضو گروه شدم و تا زمان حیات استاد محسن‌پور عضو گروه بودم و بعد از فوت پدرم استاد طیبی به‌طورجدی تدریس و آموزش به جوانان را شروع کردم که این ساز و میراث زنده بماند.

در پایان نیز از زحمات گروه سماع خرد تشکر کرد.

در ادامه دو نفر از هنرمندان با نام محمدابراهیم قربانی و نازنین زهرا دیو سالار لله وا می‌نوازند که صورت گرد و قد و قامت کوچک نازنین زهرا توجه مخاطبان را به خود جلب می‌کند.

استاد طیبی هم تحت‌تأثیر قرار می‌گیرد و به روی سن می‌رود تا از آنان قدردانی کند.

محمدابراهیم عالمی که از برگزارکنندگان برنامه است با دعوت مجری به صحبت درباره لله وا می‌پردازد.

لله وا که ساز اصیل موسیقی است می‌تواند به بهترین شکل نغمه‌های مازندرانی را اجرا کند، در شعرهای امیرپازواری و کتاب مرزبان‌نامه اثری از سازی با نام لله وا وجود ندارد.

چند فرضیه درباره این موضوع که چرا لله وا در کتاب‌های قدیمی نیست، گفته می‌شود که امیر پازواری در اشعارش به کلاسیک ایران از جمله حافظ و سعدی احاطه داشت و لله یک ساز ایرانی نبود که‌این‌طور از آن استفاده کنند.

شاید لله به‌عنوان یک ساز شناخته شده نبود؛ مانند کرنا مازندران که بچه‌ها با آن بازی می‌کنند و به صورت ساز نیست.

از شهریور سال 49 رادیو ساری راه‌اندازی شد و نخستین نوازنده و خوانند استاد حسین طیبی بود که در آرشیو ساری موجود است.

به‌تدریج آقایان حسین‌زاده و اسماعیل عبدی خواننده پیش از استاد طیبی بودند که با رادیوتهران و رشت همکاری داشتند.

استاد طیبی را همه به‌عنوان نوازنده لله می‌شناسند؛ اما درواقع تنها نوازنده نبود؛ بلکه سازنده لله بود و ابداعاتی در این زمینه داشت و آوازهایی که اجرا می‌کرد به زبان‌های مازندرانی و فارسی بود.

بر اساس تمام منابع که جستجو کردیم معنای لله وا را نتوانستیم پیدا کنیم تا اینکه به گیلان زنگ زدیم و که دوستان گفتند به هر چیز لوله‌ای شکل، لله می‌گویند و احتمال دارد ما نیز در مازندران به لوله، لله بگوییم؛ اما وا به معنای آواست که با باد نی می‌زنیم.

صادق‌کیا در سال 1320 پایان‌نامه نوشت و ونگ وا را ونگ آوا معنا کرد،  صدای لله استاد خواب‌آور و تسکین‌دهنده است.

در حال حاضر لله نداریم؛ بلکه لله جار داریم که با کوشش استاد حسین طیبی و فرزندش و مصطفی عالمی و…تدریس می‌شود و شاگردان ارسلان طیبی یک‌سروگردن بالاتر هستند.

در ادامه علی قلیان و محمدندامانی به اجرای دف نوازی پرداختند و گروه دف نوازی آوا نیز هنرنمایی نمودند که ترکیبی از امیرعلی حیدرنژاد، سایان ایران‌نژاد، زینب ریایی، غزل زند و هدی ابراهیم‌نژاد بودند.

گروه هنرمند شواش نیز هنرنمایی کرد که مورد استقبال عموم قرار گرفت.

هنرمندان قلی‌پور و قاسمیان نیز نواختند و آرتیمان علیزاده و حسین بازیانی نیز هنرنمایی کردند.

در ادامه  از استاد ارسلان طیبی بابت سال‌ها خدمات به حوزه هنر استان با حضور آهنگر مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قدردانی شد.

محمدرضا سعیدی نیز به‌عنوان دبیر گروه سماع خرد در این مراسم گفت: امروز کمتر جوانی پیدا می‌شوند که از سرمایه مادی و معنوی خود می‌زنند تا اساتیدی را معرفی کنند، از مؤسسه فرهنگی آلاء و تمام همکاران پشت‌صحنه تشکر کرد.

امیرحسین حاجیان نژاد نیز از برگزارکنندگان مراسم بود که از خوشحالی اساتید ارسلان طیبی و محمدابراهیم عالمی ابراز خرسندی کرد و گفت: هدف ما از برگزاری مراسم همین دیدن خوشحالی اساتید بود.