ندای تجن- می گویند: کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود، آری براستی وقتی زینبی در غدیر نبود، غدیر در غدیر جا ماند ابوبکر، عمر، عثمان، عایشه، طلحه، زبیر، این ملجم و دیگر خواص و صحابه پیامبر اسلام« ص در کنار سایر حجاج در دشت غدیر حاضر و شاهد انتصاب مولا علی علیه السلام به ولایت، امامت و خلافت بودند. لیک هیچکدام زینب نبودند.
آنچه از اجتماع حاضر در غدیرخم آموخته می شود این است که خیلی ها بودند اما افراد ذوب در دین خیلی کم بود. اینگونه است پس از غدیر، عمل به غدیر نشد و داعیه خلافت برجان خواص افتاد و پایه انحراف در دین آغاز شد. امروز جشن غدیر در حالی برپا است که کمتر اندیشه غدیر را در این جشن ها می بینم چون هدف فقط رفع تکلیف است و بگویند ما هم غدیری هستیم، یادی این شعر افتادم: یزدلانی که از هراس ابتر شدند روز محشر از بسیجی ها بسیجی تر شدند علی گفتن لق لقه زبان شده تا موج تفکر … علی گفتن مد شده تا بگویند ولایی هستند… علی می گویند بی آنکه علی وار رفتار کنند… علی می خوانند بی آنکه اندیشه علی را درک کرده باشند… علی خوبه، علی عشقه، علی روحه، علی جونه، علی همه چیزه، مشروط بر اینکه فقط خود علی نباشه…… چون علی اندیشیدن… چون علی زیستن… چون علی گفتن… قطعا باید با قاسطین، ناکثین و مارقین جنگید و عاقبت در محراب شهید شد چون در زمان مولا زینبی نبود … اینجاست عظمت حضور و کلام زینب در کاخ یزید به ما تازه فهم و درک انقلاب عاشورا را می آموزاند. بیاییم در غدیر امسال ما زینبی باشیم.
بهزاد مختاری
