یادداشت مدیرمسئول – ندا کلائی: اکنون که در ابتدای ماه بزرگ محرم به سرمی بریم چه خوب است که دل را به عشق خالص دختر دردانه امام حسین (ع) حضرت رقیه (س) گره زنیم تا پاکی وجودش ما را راهنما باشد و دستانمان را همچون دستان ابوالفضل (ع) پر از بخشش کنیم تا دل خود را از هر گونه ناپاکی به‌دور داریم.
در این روزها خیمه عزای بسیاری در سراسر استان برپا می‌شود چه خوب است که عزاداری‌ها را کیفی برگزار کنیم به‌طوری‌که اشعار زیبا و بامعنی در اختیار مداحان قرار گیرد تا بتواند دل مردم را به دست آورد و مدارس و دانشگاه‌ها مکانی برای نشان‌دادن عشق واقعی به امام حسین (ع) شود.
عشق واقعی را نمی‌توان با سخنرانی‌های طولانی و مداحی‌های آتشین و اشک‌آور تفهیم کرد؛ بلکه عشق را باید نهادینه کرد، اگر آن سخنران در ظاهر کلامی از سخن امام حسین (ع) را جاری سازد؛ اما در عملکردش نسبت به این امام بزرگوار و خاندانش توجهی نشود چطور مردم می‌توانند این سخنرانی را به گوش بشنوند و بر دل و دیده ثبت کنند.
اگر مداحان ما اشعاری را بخوانند که تنها به دنبال قطره اشکی بر دیدگان مردم باشد و آن فردی که اشک می‌ریزد حتی نداند فلسفه این اشک ریختن چیست چطور می‌توان فلسفه غم ماه محرم را اثبات کرد.
ما رسانه‌ها هم می‌توانیم پای‌کار باشیم و از امام حسین (ع) عزیز و بزرگ که نه‌تنها خود را بلکه تمام خانواده را برای آرمانش هدیه داد بنویسیم و بگوییم.
ما در جامعه زیبا، پاک، صادق و امن ایران نیاز به بارش رحمت امام حسین (ع) داریم به‌طوری‌که اندکی از این رحمت اسراف نشود و برای سیاسی بازی‌های واهی هدر نرود.
ما نیاز به بازآفرینی محرم داریم با شعار تفهیم و بیان فلسفه این ماه عزیز، تا بتوانیم دل نسل جدید را به عشق پاک امام حسین (ع) که همان رهایی از غرور، ناپاکی، کینه، حسادت، دشمنی و خودخواهی است گره زنیم.
همه جای ایران سرای ماست، مازندران قلب ماست
